Relacja z VIII ChPR

          Jest wiele dróg prowadzących do Boga, my wybraliśmy tę przemierzaną rowerem w ramach VIII pielgrzymki na Jasną Górę przed tron Matki Boskiej Częstochowskiej. Przez 7 dni wspólnie z księżmi i rowerzystami z Chełmskiej Grupy Rowerowej liczącej prawie 60 osób, pokonując odległość ok. 640 km, przybliżaliśmy się do osobistego spotkania z obliczem Najświętszej Maryi Panny.

            Uczestnikami pielgrzymki byli ludzie w różnym wieku, jadący rowerem do Częstochowy pierwszy lub kolejny raz, dla których udział w pielgrzymowaniu był szczególnym wyróżnieniem i okazją do odnajdywania znaków obecności Boga w każdej chwili i na każdym pokonanym kilometrze drogi. Trasa nie zaliczał się do najłatwiejszych, wiodła bowiem przez województwo lubelskie, podkarpacki, poprzez małopolskie do śląskiego. Nie brakowało wzniesień, podjazdów i ostrych zjazdów, które rozgrzewały do czerwoności rowerowe hamulce. Były upadki, otarcia, pot i chwile, w których rowerzyści pieszo pokonywali najtrudniejsze odcinki, ale te doświadczenia poza nauką pokory pomagały w głębszym spojrzeniu na swoje życie i jego sens.

            Codzienna modlitwa poranna Godzinkami o Niepokalanym Poczęciu NMP, odmawianie różańca, msza i przyjęcie Najświętszego Sakramentu, udział w wieczornych katechezach i Apelu Jasnogórskim, modlitwa w intencjach wpisanych w księdze pielgrzymkowej, były najważniejszymi momentami, które traktowaliśmy jako dar doświadczania obecności Boga i jego działania w naszym życiu. Śpiew pieśni religijnych ubarwiony gestami, integrował wszystkich pielgrzymów i dodawał otuchy na kolejne dni zmagań z własnymi słabościami i trudami podróży.

            Zachwycał nas udział w spotkaniach z księżmi i zakonnikami na trasie pielgrzymkowej, którzy witali nas z otwartymi ramionami i błogosławili na dalszą drogę. Urzekała nas gościnność gospodarzy miejsc, w których pozostawaliśmy na nocny odpoczynek.

            Czerpaliśmy siły podczas osobistej modlitwy w kościołach: Pw. Świętego Jozafata w Rejowcu, Pw. św. Franciszka Ksawerego w Krasnymstawie, Pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krasnem, w Sanktuarium Matki Bożej w Zamościu, w kościele Pw. Świętego Stanisława Biskupa w Krynicach oraz w Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej w Tomaszowie Lubelskim. W Narolu modliliśmy się w kościele parafialnym Pw. Narodzenia NMP, w Cieszanowie Pw. Świętego Wojciecha, w Lubaczowie w Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej, w Korzenicy w kościele Pw. Narodzenia NMP, w Radymnie Pw. św. Wawrzyńca, natomiast w Przemyślu w Bazylice Archikatedralnej Pw. Świętego Jana Chrzciciela i Wniebowzięcia NMP. Uczestniczyliśmy w modlitwie w kościele Pw. Narodzenia NMP w Kormanicach, a po niej udaliśmy się w trudną do pokonania drogę do Kalwarii Pacławskiej Sanktuarium Męki Pańskiej i MB Kalwaryjskiej. W Rybotyczach odwiedziliśmy kościół Pw. Św. Tomasza Apostoła, w Birczy kościół Pw. św. Stanisława Kostki, w Bachórzcu kościół Pw Św. Katarzyny, w Ujazdowie kościół Pw. MB Królowej Nieba i Ziemi, w Domaradzu kościół Pw. Św. Mikołaja. W Podzamczu mogliśmy pomodlić się w kościele Pw. Św. Józefa Sebastiana Pelczara, w Szebniach w parafii Pw. Św. Marcina Biskupa, w Jaśle w kościele Pw. Wniebowzięcia, w Trzcinicy w kościele Pw. św. Doroty, w Szerzynach w kościele Pw. MB Szkaplerznej. W Jodłówce Tuchowskiej gościliśmy w kościele Pw. św. Michała Archanioła, w Gromniku w kościele Pw. Św. Marcina Biskupa, w Zakliczynie w kościele Pw. św. Idziego Opata, w Porąbce Uszewskiej w kościele oraz Grocie Sanktuarium MB z Lourdes, w Brzesku w kościele Pw. NMP Matki Kościoła i Św. Jakuba Apostoła, w Uściu Solnym w kościele Pw. Apostołów Piotra i Pawła, w Proszowicach w kościele Pw. Wniebowzięcia NMP i św. Jana Chrzciciela.

            W ostatnim dniu trasa wiodła przez Słomniki, gdzie uczestniczyliśmy w modlitewnych rozważaniach w kościele Bożego Ciała, następnie w Imbramowicach w parafii św. Benedykta Op., w Wolbromiu w kościele Pw. św. Katarzyny, w Pilicy w kościele Pw. Najświętszego Imienia Jezus, w klasztorze OO Franciszkanów i Sanktuarium MB Śnieżnej Opiekunki Rodzin, we Włodowicach w kościele św. Bartłomieja Apostoła, natomiast w Żarkach w kościele św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza. W Olsztynie odwiedziliśmy kościół pw. św. Jana Chrzciciela, skąd droga wiodła do Częstochowy przed Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Tu połączyliśmy się z uczestnikami XIII Ogólnopolskiej Pielgrzymki Rowerowej, którym, tak jak nam, przez cały okres pielgrzymowania towarzyszyło hasło „Jesteśmy napełnieni duchem świętym”.

            W dniu przyjazdu na Jasną Górę uczestniczyliśmy w prezentacji wszystkich grup rowerowych oraz przejmującej katechezie ks. Karola, wskazującej na znaczenie osobistego spotkania każdego z pielgrzymów z Matką Boską Częstochowską. Tego samego dnia podczas Apelu Jasnogórskiego w Kaplicy Matki Bożej łzy cisnęły się do oczu ze wzruszenia i radości, że przed wizerunek NMP możemy zanosić cichą indywidualną modlitwę dziękczynną, błagalną, przebłagalną…

            14. lipca na błoniach jasnogórskich miała miejsce msza św., której przewodniczył bp Antoni Długosz z Częstochowy. Byliśmy zjednoczeni, wszyscy razem, modlący się u stóp Pani Jasnogórskiej. Przygotowaniem do mszy było spotkanie uczestników pielgrzymki rowerowej w Katedrze Świętej Rodziny, w trakcie którego mogliśmy wysłuchać świadectw obecności Boga wygłoszonych przez pielgrzymów oraz uroczysty przejazd wszystkich rowerzystów z całej Polski Aleją NMP w kierunku Jasnej Góry.

            Dzięki duchowemu przewodnictwu naszych księży, zatrzymaniu na modlitwie, spojrzeniu z miłością na drugiego człowieka, zachwytowi pięknem krajobrazów i doświadczaniu obecności Boga w przyjacielskich gestach i słowach, doświadczyliśmy niesamowitej łaski. Udział w pielgrzymowaniu to dar, bez którego trudno wyobrazić sobie każdy kolejny rok, jeśli Bóg pozwoli.